-
Zapklare Brokken
Zapklare Brokken is een boek. Ondertitel: alles wat je moet weten over reclame. Dat is nogal een belofte, ja. Maar dan heb je ook wat. En wie schrijft dat eigenlijk? Hans van Dijk, tekstschrijver sinds een jaar of wat. Meer.
Oude tussen Jonge Honden in de Kring
In Sociëteit De Kring was een avondje voor de Jonge Honden. Frank Pels sprak, Wim Ubachs sprak, et moi.
En… oude vriend Hans van Rijs die zei dat hij het allemaal voor het geld deed. Dat kwam hem duur te staan: hij werd – zie de foto – bij de nazit door een agressieve Jonge Hond in z’n regievinger gebeten. Gelukkig waren Vrouw, Nicht en andere dames snel ter plaatse om het bloeden te stelpen met slipjes en bh’s.
Mijn verhaal heette Zeven Gluiperige adviezen. Er stond ook nog een stukje in Adformatie.
De L is van Lachen
Stukje in de Marketing Tribune, geschreven op verzoek van Kees Sterrenburg. Hij bedacht dat we het Reclame Arsenaal moeten eren met eens serie stukjes van A tot Z. Toe hij mij vroeg waren de letters H, I, L, N, O, Q en Y nog vrij. Het werd de L van Lachen. Het hele stuk staat hier als pdf.
BNQ in de Revu!
In de Revu (daar is het Nieuwe kennelijk vanaf) staat een stuk over Bekende Nederlanders in de reclame. Het is geschreven door Matthijs Meeuwsen die daarbij graag gebruik maakte van Zapklare Brokken. Zelfs de hele BNQ-formule staat erin. Voor de volledigheid hier het hoofdstuk Bekende Nederlander als pdf.
Op is niet meer Op
Op was even Op. Maar inmiddels is er weer een oplage bijgedrukt. Het is nog niet zo ver dat we Happy Potter naar de kroon steken, maar voor zo’n zakelijk instructieboek schijnt 6000 niet slecht te zijn. Rechts de plank bij Selexyz Scheltema, links het geïmproviseerde boekwinkeltje op de tentoonstelling Reclameklassiekers in de Beurs van Berlage. Daar zijn er nu al twee doosjes doorheen gegaan; komt waarschijnlijk door de geniale display.
Ze zijn er weer: de hansvandijkoverdosisweken!
Vraag niet hoe kan, maar profiteer ervan. Het is een legendarisch maar wel eenmalig evenement.
LevLeg
Eerst besloot de VEA mij te benoemen to Levende Legende. Om dat een beetje in perspectief te zetten, kijken we even in de Van Dale (wat een teken van luiheid is) en lezen daar:
Levende. In leven zijnde, niet dood.
Legende.Verhaal van zeer twijfelachtige waarheid.
Wie nu alsnog meer wil weten, richt de browser naar bijvoorbeeld…
- De VEA
- Adformatie
- Skipintro, met daar zelfs new wave* video’s van speeches.
*Dat nieuwe komt vooral doordat Ruby de video’s met haar nieuwe iPhone maakte en het toestel af en toe dwars of op z’n koop hield. Maar ik ben haar hoe dan ook erg dankbaar dat ze het heeft vastgelegd.
Blauwe Schoten
Daarna, of beter gezegd daarvoor want niemand wist nog van de plannen van de VEA, had Michael van Os het idee om een interview te maken voor Blueshots. Trouwens: Ronnie Overgoor, de bedenker van de Blueshots, had het idee om Michael van Os een serie interviews te laten doen. Trouwens, Mevrouw Overgoor had het idee…
Nou ja, hieronder staat een poging dat filmpje te embedden, maar in sommige browsers is dat niet of niet zo goed zichtbaar. Daarom ook de directe link naar Blueshots: http://www.blueshots.tv/bekijk/Idealize/Idealize-46-met-Hans-van-Dijk—Skipintro. En het staat ook bij Adformatie.
Onverwachte videoreview
http://www.youtube.com/watch?v=gGbtGJdcH6M
Dat is het leuke van Google Alerts: je ziet nog eens wat er over je geschreven gezegd wordt.
Op de hoogste school
Een boek schrijven is betrekkelijk makkelijk… je zit lekker alleen een beetje te tikken. Het moment van de waarheid komt pas als je tegenover pakweg 50 studenten van een Hogeschool staat. Dan moet je iets zinvols vertellen en dan liefst nog op zo´n manier dat (je tenminste de indruk hebt dat) die studenten het een beetje interessant vinden. Met terugwerkende kracht mijn excuses aan alle leraren bij wie ik niet heb opgelet. En respect voor b.v. “juf” Willemijn ter Weele (daar rechts in gesprek, ze is behalve juf trouwens ook freelance copywriter).
Of die studenten het wat vonden, kan ik niet beoordelen. Wat het meest aansloeg is dat ze zelf ideeën moesten bedenken en dat die heel snel gereviewd werden. Daarmee werd een oud vermoeden bevestigd: een van de leukste dingen die een mens kan doen is ideeën bedenken en daar meteen een enigszins houtsnijdende reactie op krijgen.
Lof op niveau (klfhdsfctr = 9)
Bomvol is het online magazine van Bol.com. In het zojuist verschenen nummer 21 staat een mooie aanbeveling van Zapklare Brokken door Jan Willem Sieburgh, Zakelijk Directeur van het Rijksmuseum en, niet te vergeten, Marketeer of the Year 2009.
Hij zegt o.a.: “Zapklare Brokken gaat over het reclamevak. Dat lijkt niet bijzonder, maar niets is minder waar. Dit boek is geschreven door een liefhebber die bescheiden is. Dat is in de wereld van de managementboeken een unicum. Dit boek inspireerde mij juist omdat het wars is van borstklopperij. En omdat het toegankelijk is voor jonge mensen. Tel daar de duidelijk te voelen liefde voor het reclamevak bij op en je weet waarom dit boek mij aanzette om nieuwe dingen te ondernemen.”
Ik vind het een eer dat Jan Willem dat zegt. Maar. Echter. Opgepast. Al eerder hadden we hier het over de Klefheidsfactor, die gaat van 10 voor “heel close” tot 0 voor “ken ik eigenlijk niet”. Jan Willem is oud collega en klant, dus we hebben het hier over een dikke 9. (Waarom geen 10? U wilt ook alles weten. Inderdaad. Dat is omdat we elkaar buiten werk nauwelijks spreken. Jaja. )
Overigens staan er op bol.com bij het boek zelf liefst drie meningen met een klfhdsfctr van – echt waar – 0, die toch heel lovend zijn.
De Grand Old Master Cor Jaring (en het Idee)
Omdat Anthon Beeke niet kon, mocht ik invaller-grand-old-master zijn in Pakhuis De Zwijger. Vijf van die g.m.o.’s was gevraagd een talent te introduceren. Voor mij is die keus niet moeilijk: ik vraag in dat soort gevallen altijd Victor Ponten van Habbekrats. Maar daar gaat het nu niet om.
Eén van de andere masters was fotograaf Cor Jaring. Door hem herinnerde ik me ineens het moment dat ik écht begreep wat een Idee is, en wat daar de kracht van kan zijn. Read more
RvhJ
Update van update. 14 november. Rolf en Viktor zijn het geworden, Jan Willem Sieburgh kreeg de publieksprijs. Nee, ik heb nooit gerekend op meer. Read more